بیماری ام اس و نشانه ها و علائم آن

اِم‌ اِس یا تصلب بافت چندگانه (به انگلیسی: Encephalomyelitis disseminata یا Multiple sclerosis) که با نام اختصاریِ اِم‌ اِس یا MS شناخته می‌شود، یک بیماری التهابی است که در آن غلاف‌ های میلین سلول‌ های عصبی در مغز و نخاع آسیب می‌ بینند. این آسیب‌ دیدگی می‌تواند در توانایی بخش‌ هایی از سیستم عصبی که مسئول ارتباط هستند اختلال ایجاد کند و باعث به وجود آمدنِ علائم و نشانه‌های زیاد جسمی شود.

ام‌ اس به چند شکل ظاهر می‌شود و علائم جدید آن یا به صورت عود مرحله‌ ای (به شکل برگشتی) یا در طولِ زمان (به شکل متناوب) اتفاق می‌افتد. ممکن است در بین عود، نشانهٔ بیماری به کلی از بین برود؛ با این وجود مشکلاتِ عصبیِ دائمی به ویژه با پیشرفتِ بیماری در مراحل بعدی به‌طور مداوم اتفاق می‌افتد.

اگرچه علت بیماری مشخص نیست اما مکانیزم اصلی آن آسیب زدن توسط سیستم ایمنی بدن یا اختلال در سلول‌ های تولیدکنندهٔ غلافِ میلین است. دلایل ارائه شده در مورد این مکانیزم‌ ها شامل عوامل ژنتیکی و عوامل محیطی مانند عفونت است.

معمولاً ام‌ اس بر اساس نشانه‌ ها و علائم و نتایج آزمایش‌ های پزشکی تشخیص داده می‌ شود. پیشترها درمان مشخصی برای ام‌ اس وجود نداشت تا این که محققان کانادایی موفق به درمان آن شدند.

درمان‌ های موجود به منظور بهبود عملکرد بدن پس از هر حمله و جلوگیری از حملات جدید صورت می‌گیرد. اگرچه داروهایی که برای درمان ام‌ اس تجویز می‌شود اندکی موثرند اما دارای اثرات جانبی هستند و تحمل آن دشوار است.

با وجود این که شواهدی در مورد اثر بخشی درمان‌ های جایگزین ام‌ اس وجود ندارد، بسیاری از مردم به دنبال آن درمان‌ ها هستند. پیش‌بینی نتیجه دراز مدت درمان بسیار دشوار است، اما نتیجه قابل قبول بیشتر در زنان، افرادی که در سنین پایین‌ تر به این بیماری مبتلا شده‌اند، افرادی که در آن‌ها دوره‌ های عود مشاهده می‌ شود و افرادی که آن‌ ها در مراحل اولیه حمله‌ های کمی را تجربه کرده‌اند مشاهده می‌شود.

امید به زندگی افراد دارای ام‌ اس ۵ تا ۱۰ سال کمتر از دیگران است. از سال ۲۰۰۸، بین ۲ تا ۲٫۵ میلیون نفر در سراسر جهان به این بیماری مبتلا شده‌اند، این در حالی است که نرخ ابتلاء در بخش‌ های مختلف جهان و در بین جوامع مختلف تفاوت آشکاری دارد. این بیماری به‌ طور معمول در سنین ۲۰ تا ۵۰ سالگی و در زنان دو برابر مردان اتفاق می‌افتد.

نام «اسکلروز چندگانه» به زخم‌ ها (سختینه یا به عبارت دیگری پلاک یا زخم) که در ماده سفید مغز یا ستون فقرات قرار دارد گفته می‌شود. ام‌اس در سال ۱۸۶۸ توسط ژان-مارتن شارکو توصیف شد. محققان در حال توسعه درمان‌ ها و روش‌ های تشخیص جدید هستند.

نشانه های اولیه و مهم بیماری ms:

۱. ضعف

یکی از نشانه های اولیه ام اس ضعف و بی حسی در نقاط مختلف بدن است. معمولاً ضعف در ابتدا و انتهای هر بخش بدن شدیدتر است.

۲. بی حسی

(MS) تعادل را کاهش می دهد و راه رفتن و فعالیت های روز مره ی فرد را مختل می کند و معمولاً بی حسی، سر انگشتان دست و پا یا کنار صورت اتفاق می افتد این بی حسی ثابت نمی ماند. معمولاً در مراحل اولیه بیماری بی حسی می رود و می آید.

۳. فلج شدن ناگهانی

یک نشانه غیر معمول (MS) فلج شدن ناگهانی است. تکلم با مشکل روبرو می شود و ناتوانی در هماهنگی، که فرد در انجام کوچکترین کارها با مشکل روبرو می شود.

۴. احساس خارش

شخص ممکن است احساس خارش مزمن یا درد در قسمت های مختلف بدن داشته باشد. در بعضی افراد خشکی و حتی اسپاسم بالا می رود، که حتی با بالا بردن دارو هم مداوا نمی شود.

۵. ضعف در بینایی

در بعضی بیماران (MS) ممکن است در یک چشم ضعف اتفاق بیافتد و در برخی دیگر هر دو چشم.

۶. ضعف مثانه

(MS) ممکن است باعث ضعف مثانه شود و فرد دچار تکرر ادرار و یا بی اختیاری ادرار شود.

۷. فراموشی

(MS) می تواند موجب فراموشی فرد شود و فرد در توجه و تمرکز دچار مشکل می شود، چون این بیماری روی سیستم عصبی بدن تاثیر می گذارد.